Regisseur Dirk Van Den Broeck aan het woord over 1 FLEW
Voorwoord:
Gek toch… hoe zotte acteurs psychiatrische patiënten kunnen verzinnen? Hoe dynamisch gekte zich kan ontwikkelen in hun bizarre hoofden, hoe ze pijn en plezier als geen ander kunnen verbinden.
Zot toch… hoe gek psychiaters wel kunnen zijn? Hoe ze zotheid willen verlammen.
Tot een zottere dan zotte zot de bakens verzet en zo de patiënten de fantasie laat herontdekken.
Wat doe je dan als gefrustreerde psychiater in de jaren zestig? Hoe grijp je dan in? Wat doe je met een vrije vogel die niet gekooid wilt worden? Drastisch kortwieken dan maar zeker… zoals schopenhauer zei: “viele verlieren den verstand nicht, weil sie keinen haben.”
Geloof ons maar, want kinderen en gekken spreken altijd de waarheid.
Hoe kwam 1 flew tot stand bij TKM:
Als uitgangsgegeven kozen we de film ‘one flew over the cuckoo’s nest’.
Door de spelers zelf personages te laten creëren die een gelijkaardige situatie ondergaan, willen we tot een eigen tekst komen. Niets wordt op voorhand vastgelegd. We startten vanuit de ‘lege ruimte’. Het is de verdienste van de acteurs dat er personages, dialogen, bewegingen en tekst ontstaan.
In een eerste fase ontwikkelen de acteurs een rolbiografie. Elke speler bedenkt zijn eigen personage.
In een tweede fase improviseren en brainstormen we rond de voorgeschiedenis van de personages: het leven vóór ze in de psychiatrie belandden. Het is immers belangrijk om een zo gedetailleerd mogelijk beeld te ontwikkelen. De acteurs moeten hier ook al bedenken hoe ze in de instelling terecht kwamen.
In een derde fase ontwerpen we de inrichting: plaats, regime, leiding… vanaf nu kunnen de acteurs hun personages plaatsen in die nieuwe, minder voor de hand liggende, omgeving.
In een vierde fase ontwikkelen we de bewonersrelaties binnen de muren van de inrichting. We bedenken situaties en improviserend worden conflicten zowel als toenaderingen en samenzweringen uitgespeeld. Tussen de repetities blijven de personages met mekaar communiceren via e-mail, om de relaties dagdagelijks levend te houden.
Om de inleving nog intenser te maken, organiseren we als orgelpunt van het kreatief improvisatieproces een quarantaine-driedaagse. Hier wordt de psychiatrische instelling zo getrouw mogelijk nagebootst... het vroeg gaan slapen, het vroeg opstaan, de isolatiecel enz... Hier vinden de inspanningen hun ultieme enscenering in de zoektocht naar een tekst.
Na de quarantaine-driedaagse stel ik een vaste tekst samen. Vanaf nu werken we naar de voorstelling toe. We zijn ervan overtuigd dat we u, het publiek, een beklijvende voorstelling zullen aanbieden met een lach en een traan...
Dirk VAN DEN BROECK,
regisseur
